غزل شماره 6-به ملازمان سلطان که رساند این دعا را؟ که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را

به ملازمان سلطان که رساند این دعا را؟                              که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را

ز رقیب دیو سیرت به خدای خود پناهم                               مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را

مژه سیاهت ار کرد بخوه ما اشارت                                       ز فریب او بیاندیش و غلط مکن نگارا

دل عالمی بسوزی، چو عذار برفروزی                                  تو از این چه سود داری که نمیکنی مدارا

همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی                         به پیام آشنایان بنوازد آشنا را

چه قیامت است جانا که به عاشان نمودی                             دل و جان فدای رویت بنما عذار ما را

بخدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز                            که دعای صبحگاهی اثری کند شما را